Verborgen(?) geluk
Zwanen
De grote witte lijven van de zwanen
zoeken naar voedsel in ‘t ondiepe van
de sloot, de kringen die zich om hun hals
heen rijgen liggen tot de oever bloot.
C.J. van Geel
T. van Deel (UvA) over dit gedicht: ‘Van Geel wilde niets liever dan dat zijn gedichten geïnterpreteerd, geduid zouden worden. Hij heeft zich herhaaldelijk met zwanen geïdentificeerd. De zwanen schrijven kringen op het water ten teken van hun levensverrichtingen daar beneden. Ze zijn als dichters die zichtbaar maken wat verborgen is. Ook dit gedicht heeft onze omgang met de werkelijkheid verrijkt en verdiept.’