‘Zo ik iets ben, ben ik letterkunde’

20 november 2017 BT Reacties 0 reacties

‘Mijn vader is hoogstens een man die fluistert in een boekhandel en verder deel uitmaakt van het landschap: van de duinen, van de polders.’ (p.50)

boud-001

Geef een reactie

Leendert W. van der Sluijs
Weblog van een literatuurtheoloog
& schuilnoemer met muze

"We zijn wat we zien..."
'Twee vogels vliegen elkaar tegemoet, ze gaan elkaar de geheimen van de ruimten toevertrouwen.' (Carry van Bruggen, roman Eva, 1927)

▲ Mulisch' schrijflaboratorium
Bezoek de interactieve flash-site voor een dwaaltocht door Mulisch' oeuvre!

'Dat is het mooie, en het moeilijke, van alle boeken: kun je in het voetspoor van een ander reizen?' (Alessandro Baricco, roman City)

'De grote literaire uitdaging van de 21e eeuw: literatuur en God weer bij elkaar denken en schrijven.' (Willem Jan Otten)

'En toch is het grootste risico voor een schrijver dat hij, als hij niets meer te zeggen heeft, spiritueel wordt.' (Imre Kertész, Joodse schrijver, Wittgenstein-vertaler)

'Goed zijn, maar in welk opzicht? De vraag leek hem nodeloos ingewikkeld. Want alles was simpel.' (Amos Oz, roman De derde toestand)

♦ klik op een kastdeurtje voor Special Links

♦ klik op de cover voor de enige echte DQ-windmolens-scène

De Nieuwe Liefde - podium voor debat, bezinning en poëzie

Street Museum NL is een gratis app met meer dan 1.000 beelden uit collecties van Noord-Hollandse musea en archieven. Deze app voor smartphones haalt het verleden naar het heden en toont oude foto’s, ansichtkaarten en schilderijen in het straatbeeld van vandaag. Zo zie je op je smartphone wat je voorouders zagen toen zij door Noord-Holland liepen. Handig voor toeristen is dat de app ook toeristische informatie geeft.

Judith Herzberg

Kertész is Europa's profeet

Iedereen scoort met het juist geschreven woord

▲ Online te lezen. Fragment: ‘Als je ooit verdwaalt,’ zei mijn vader wel eens toen ik klein was, ‘en je bent in een wildvreemd dorp, dan kun je het beste vragen naar het huis van de notaris.’ ‘Van de dominee,’ verbeterde mijn moeder, ‘ga maar naar de dominee.’ ‘Hè, breng dat kind nu niet in de war,’ zei mijn vader dan, quasi verstoord. ‘Je gaat naar de notaris, en als die er niet is, de burgemeester.’ ‘Neem de dominee maar hoor,’ fluisterde mijn moeder plagerig. Haar familie telde veel dominees, de vader van mijn vader was notaris, en dat verklaarde het verschil van mening. Ik heb nooit hoeven kiezen tussen de tegenstrijdige aanwijzingen van mijn ouders. Maar ik voelde dat achter het dialoogje een verloren wereld schuilging, een wereld vol zekerheden, waar iedereen wist wat je moest doen in een noodsituatie. Waar in elk dorp een burgemeester, een notaris en een dominee in hun grote huizen zaten te wachten tot de dienstbode een verdwaald meisje zou binnenbrengen.

M	D	W	D	V	Z	Z
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30

The Geoscope

Reader’s Digital Space

‘Zo ik iets ben, ben ik letterkunde’

20 november 2017 BT Reacties 0 reacties

Geef een reactie