Mijn dood zal niet het einde zijn van wat wij hebben met elkaar. Maar hoe dan? Dat weet ik niet, ik zal wel zien. Dus: in het uur van mijn dood, als ik ineenstort als een ruïne, uit elkaar val, zie het maar voor je – als ik sterf, houdt hij niet op er te zijn voor mij? Edward Schillebeeckx heeft eens gezegd: ‘Ik wil God niet zien als een onveranderlijke God, maar als eeuwige jeugd’ – hoe moet je dat uitdrukken? Dat overstijgt onze begrippen. God is ieder ogenblik nieuw. Altijd bron van nieuwe mogelijkheid. Dat geldt met betrekking tot de geschiedenis: God blijft ons overkomen. Ik denk, ook als we dood gaan. Hij is het perspectief op een leven over de dood heen. — Huub Oosterhuis

—————————————-

Gelukkige dode

 

Te herfst, te donkere tijdgang van

eender leven – te ziek, te

aardig het gegevene op blik-

kerig godshout, sterven heeft

de eigen zin van kunnen over-

troffen, helpend kniest de

een de ander, anders een en

later en eerder vloeien af

of niet

ga de aarde rond per jaar-

getijde

steek middendoor de

ziedende zee

druppel binnen, welkom

Niet eerder was de wereld zo

volmaakt.

 

BT