Tussen Eufraat en Tigris
[reviews] Deze literair sterke debuutroman heeft een dreigende sfeer die doet denken aan de boeken van Kafka en Camus. De verhaallijn begint aan het eind en gaat in flashbacks terug naar het moment dat een beginnend arts arriveert in het ontoegankelijke Waterland, het gebied tussen de Eufraat en de Tigris waar de moerasmensen wonen, een natuurvolk waar hij zich al vanaf zijn kindertijd toe aangetrokken voelt.
Waterland geeft je een surrealistisch gevoel bij het lezen. Je herkent er veel van onze huidige maatschappelijke problemen in terug maar toch is de samenleving anders, mooi subtiel gedaan. Matthew Olshan heeft een schitterende schrijfstijl. Zonder al te veel uit te weiden komt de omgeving tot leven, krijgen de karakters vorm en diepgang.
‘Je moet elke zin afzonderlijk verslinden en absorberen.’
‘Een verrassende en zeer indrukwekkende roman.’
Gerelateerd: J.M. Coetzee, Wachten op de barbaren