Tot-op-het-bot-proza

Tot-op-het-bot-proza

vlautin5
Klik op cover voor fragment

Laat me niet vallen van Willy Vlautin is DWDD Boek van de Maand januari

 

[review Edith Vroon] Willy Vlautin is een van de weinige auteurs van wie ik alles wil lezen. Gelukkig heeft hij precies het juiste tempo: vijf romans in twaalf jaar, dat kan ik bijhouden.

(..) Laat me niet vallen [‘Don’t Skip Out on Me’] gaat over de jonge Horace Hopper die op de ranch van meneer en mevrouw Reese werkt maar droomt van een carrière als profbokser. Door alles wat je van Horace te weten komt heb je de neiging te roepen: ‘Doe het niet Horace! Blijf lekker op de ranch, je bent zo’n goeie jongen, waarom zou je jezelf dit allemaal aandoen?!’ Maar je weet ook: hij gaat het doen, hij móét het doen en hij doet het.

Hij verlaat de ranch en trekt in het tuinhuisje van zijn tante in Tuscon. En hé, hij vindt een baantje, hij vindt een trainer en hij bokst zijn eerste wedstrijden.

Had ik al gezegd dat ik niet van boksen hou? Volgens mij vindt Vlautin het ook een vreselijke sport. Zijn stijl is sowieso sober, maar hij doet geen enkele moeite het wereldje mooier te maken dan het is: de types zijn louche en boksen doet gewoon pijn, of je nou wint of verliest.

Toen ik op een kwart was appte ik een vriend: ‘Het is niet zijn beste.’ Halverwege begonnen mijn ribben pijn te doen. Op drie kwart wilde ik alleen nog maar stil in bed liggen en doorlezen. Het hele boek had ik het gevoel dat ik op punten voor had gestaan, in de laatste ronde ging ik door de knieën, een zuivere knock-out.

Pffft, wat een boek. Ik ga nog maar een keer mijn neus snuiten. En een plaatje draaien van Richmond Fontaine. Zoek die maar even op en kom anders 9 februari naar Tivoli, Utrecht. Hij neemt zijn gitaar mee en zal de titelsong ‘Don’t Skip Out on Me’ vast spelen.

 

‘Willy Vlautin probeert niet, Willy Vlautin glorieert. In eenvoudige taal, maar ook met meanderende zinnen, beschrijft Vlautin kleine momenten van ietsje meer menselijkheid.’ Vrij Nederland

‘Vlautin slaagt erin, als een moderne John Steinbeck, om de hoop die de mensen koesteren onder woorden te brengen.’ VPRO Boeken

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *