Roman met God als ‘niet onwelwillende bedrijfsleider’
Twee jaar na het verbluffende De trooster zet Esther Gerritsen haar sterke reeks gewoon voort, en komt ze met een roman – haar achtste – die nóg beter is. Een nieuw hoogtepunt in een oeuvre dat je onnadrukkelijk overrompelend zou kunnen noemen. Gerritsen is onderkoeld en zelfverzekerd, blijft zelf op de achtergrond, terwijl haar toon en haar blik doorklinken in elke alinea.
De terugkeer is een compacte roman, vol korte hoofdstukken, die op hun beurt weer bestaan uit scènes en terugblikken die geen woord te lang duren. Toch is het een vól boek.
Gerritsen kruipt in de hoofden van de introverte begin-dertiger Max Johansen, zijn zachtaardige vrouw Nora, zijn ondernemende jongere zus, hun aan Alzheimer lijdende moeder, hun tergend hulpvaardige oom, en hun vader Gerrit – die nu al twintig jaar dood is, maar vanuit het hiernamaals neerkijkt op de levenden, zonder contact met hen te kunnen maken. Af en toe komt ook God aan het woord – een soort almachtige, niet onwelwillende bedrijfsleider, die al veel te lang meeloopt om nog ergens echt van op te kijken.
[bron: Parool.nl]