Baricco-adept: Meteen vanaf het begin van zijn carriëre experimenteert Baricco met stijl; hij laat zijn keuze afhangen van de situatie. Ondanks de grilligheid in verloop weet Baricco het verhaal moeiteloos en virtuoos bij elkaar te houden. De personages zijn levensecht met emoties die de lezer bij de strot grijpen, de beschrijvingen zijn puntig en vol vondsten en zelfs de bochten van de Italiaanse wegen heeft hij in de structuur gelegd.

 

Baricco zelf (in Een bepaald idee van de wereld): En nu maakt niet eens zo heel veel uit wát je aan het lezen bent, het is een op een subtiele manier fysiek genoegen, louter veroorzaakt door de plaats die het geschrevene inneemt in de ruimte, door de lichtheid van de bewegingen, door het heldere geluid dat het maakt wanneer het op het marmeren blad van onze aandacht stuitert. In dit geval lees je niet zozeer om te leren, en eigenlijk evenmin om op een intelligente manier te worden beziggehouden, je doet het om dat proza te laten stromen over sommige van je persoonlijke ergernissen, of nederlagen, of mislukkingen, zodat die minder schrijnen en het vuil uit de wond wordt gespoeld.