Op basis van de zeegang

Op basis van de zeegang

schroder[letterenfonds.nl] Karsch is aan boord van de Posen gestapt om zich over te kunnen geven aan het enige dat zijn ennui tot op dat moment op afstand wist te houden: de bestudering van de zee. Hij is hydrograaf, een mooi archaïsch woord voor een wetenschapper die op basis van de zeegang, de dynamiek waarmee de golven zich bewegen, hoopt het diepste geheim van de zee te kunnen doorgronden.

In deze roman heeft Schröder de fascinatie voor de diepten van het water – die ook in zijn andere werk al zit – schitterend en dreigend beschreven. Hij laat de Posen haarscherp voor je ogen opdoemen. Je voelt de wind, het scherpe licht, de trage golfslag van de zee. Zijn zinnen stromen, tinkelend, glashelder en rustig. Bovenal is Schröder een meester in het scheppen van sfeer. Hoe helder en rustig zijn zinnen ook zijn, onder de oppervlakte gaapt duizelingwekkend het diep en het zwart.

Allard Schröder (1946) debuteerde in1989 met de novelle De gave van Luxuria. Twee jaar later volgde De muziek van zwarte toetsen (1991). Voor zijn eerste grote roman Raaf (1995) ontving hij de Halewijnprijs. In 2000 was de roman Grover (1999) een van de genomineerde titels voor zowel de AKO-Literatuurprijs als de ECI-prijs. De roman De hydrograaf werd in 2002 met de AKO-literatuurprijs beloond. Schröder is redacteur van het literaire tijdschrift De Revisor.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *