LOF VAN HET ONKRUID

 

Godlof dat onkruid niet vergaat.

Het nestelt zich in spleet en steen,

breekt door beton en asfalt heen,

bevolkt de voegen van de straat.

 

Achter de stoomwals valt weer zaad:

de bereklauw grijpt om zich heen.

En waar een bom zijn trechter slaat

is straks de distel algemeen.

 

Als hebzucht alles heeft geslecht

straalt het klein hoefblad op de vaalt

en wordt door brandnetels vertaald:

 

`gij die millioenen hebt ontrecht:

zij kòmen – uw berekening faalt.’

Het onkruid wint het laatst gevecht.

 

Ida Gerhardt

Voor meer: