De grote wereld, over de miniatuurstad Lilliputia in Dreamland ten tijde van het Derde Rijk, is met kop en schouders Japins beste roman – het boek was het Boekenweekgeschenk in 2006, en is tien jaar later opnieuw een waar geschenk. Hoofdpersoon is de geboren dwerg Lemmy.

Om de wereld te leren kennen hoefde Lemmy Dreamland niet uit. Integendeel, het avontuur kwam naar hem toe. Om de zoveel tijd keerde [zijn dubbelgrote vriend] Gumpertz van zijn reizen terug met, zoals hij ze adverteerde, ongehoorde wonderen. Gumpertz ging in het stro liggen (..) en vertelde over zijn volgende onderneming, een tocht naar de Lage Landen, waar hij mensen vandaan wilde meenemen die op houten schoenen liepen. Dat volk woonde in een kunstmatige omgeving, net als Lemmy, waar alles klein was. Dat interesseerde hem: vlakke velden doorsneden door kanalen zo smal dat hij eroverheen zou kunnen springen. De huisjes hadden er halve deurtjes waar hij met gemak bovenuit zou kunnen kijken. Zelfs de bergen waren er op zijn maat, nooit hoger dan een duin. ‘Mensen willen altijd weer iets nieuws,’ verzuchtte Gumpertz, ‘maar ze zijn lui geworden. De wereld is te groot voor ze. Ze trekken er niet meer op uit om hem te veroveren. Ze krijgen hem liever hapklaar geserveerd. Elke dag een verse droom om te verslinden. Aan ons de taak die aan te slepen, jongen. Jij en ik, wij kunnen dat.’

 

Een boek voor in de literaire salon, met glas wijn, nootje.