bron: Marijke Laurense | Trouw, 4 oktober 2017

[Confronterendste stelling]

Zonder de kerk zou antisemitisme niet hebben bestaan, daar zijn de historici het wel over eens. Vooral toen het christendom de staatsgodsdienst van het Romeinse Rijk werd, drukte de kerk de joodse minderheid in de rol van de negatieve ‘ander’, die niet bij ‘onze’ gemeenschap hoorde en tegen wie het dus lekker gemakkelijk afzetten was. Deze religieus-politieke kwestie zou nog vele gruwelijke staarten krijgen. Toch waren er door de eeuwen heen ook christenen die niets van dit anti-judaïsme moesten hebben. Augustinus bijvoorbeeld. En Bernardus van Clairvaux (..). In 1928 verklaarde de paus het onversneden racisme van het nationaalsocialisme op theologische gronden tot een zware zonde, al moest het nog tot na Auschwitz duren voor jodenzending plaats zou maken voor dialoog. Een belangrijke conclusie van dit boek is dan ook dat de manier waarop het christendom eeuwenlang omging met joden, in het gunstigste geval ambivalent mag heten.

[Redenen om dit boek niet te lezen]

Ik kan werkelijk geen reden verzinnen om dit boek niet te lezen, of u moet al nul interesse hebben in de geschiedenis en het verschijnsel antisemitisme.

[Redenen om dit boek wel te lezen]

Christendom en antisemitisme is een indringend en genuanceerd boek dat christenen nog heel wat ‘huiswerk’ te doen geeft. Het is knap hoe Wallet in maar honderd pagina’s zo ongeveer het pijnlijkste thema van onze beschaving bespreekt zonder dat het oppervlakkig wordt en de (christelijke) lezer moet gaan zwelgen in schuldgevoel. Een boek waar u niet alleen iets mee moet, maar ook iets mee zult willen.

Lees hier over historicus Bart Wallet

Video (duur: 20 min) met lezing van Bart Wallet over de positie van Joden in Nederland van 1945 tot nu.