Het beloofde land ligt op de Veluwe
[trouw.nl] De figuur Freyja verbeeldt twee soorten heidenen. Aan de ene kant vertegenwoordigt ze de pre-christelijke traditie, die in goden als Odin en Thor gelooft en waar eer en heldhaftigheid veel hoger aangeschreven staan dan nederigheid en vergeving. Aan de andere kant staat ze met haar pikzwarte gothic kleren en naaldhakken voor de hedendaagse, kritische neoheiden, die weinig meer op heeft met het christendom. Maar die wel, zo meent Henk Vreekamp, nog altijd gevoelig is voor de magie van de apostolische oertekst waarmee haar Saksische voorouders zich indertijd lieten kerstenen.
Daarnaast komen ook de Joodse wortels van het christendom veelvuldig aan de orde: Jezus en zijn apostelen waren immers vrome Joden. En er zit dus, zo houdt Vreekamp ons voor, een besneden Jood aan de rechterhand van God (..). [Kennelijk] is het nog steeds nodig dat we beseffen dat christenen en Joden theologisch veel meer met elkaar gemeen hebben dan vele eeuwen gedacht is.
Citaat
“Freyja kijkt uit over het Veluwse landschap zoals Mozes over het beloofde land. Ze ziet hoe welgevormd de ijstijd het land heeft achtergelaten. Wanneer boven de IJssel de zon verrijst, glijdt een gulden gloed over het herfstbos.”