“Een must read is wat mij betreft André Klukhuhn, Over de grenzen van de rede (2015). Klukhuhn gebruikt de tuin als metafoor, als het gebied van de rede, waar alles ordelijk en keurig aangeharkt is, met een schutting eromheen. Maar om die tuin heen, achter die schutting ligt een oerwoud van emoties en waanzin. Om te weten wat die tuin is, moet je ten minste één keer in dat oerwoud vertoefd hebben. Niet te lang of te vaak, maar je moet er wel geweest zijn. Klukhuhn beschrijft op een uiterst leesbare wijze filosofen als Nietzsche en Wittgenstein, wetenschappers als Archimedes en Einstein, kunstenaars als William Blake, Vincent van Gogh en mystici als Hadewijch en Hildegard von Bingen die allen een periode van waanzin hebben gekend.” (René van Haaster, Büch Nieuwsbrief, maart 2015)