[review] Wie of wat is Fuzzie eigenlijk? Waar komt hij vandaan? Wie heeft hem de woorden in de mond gelegd? Is hij oprecht? Te vertrouwen? Heeft hij het beste met je voor, zoals een echte vriend, in voor- en tegenspoed, zonder er iets voor terug te verlangen?

“Ik zit niet in je hoofd. Ik ben geen onderdeel van je en toch hoor ik bij je. Ik ga niet weg zolang jij wilt dat ik blijf. En o, ik kan me best voorstellen dat jij aan mij twijfelt. Dat vind ik alleen maar fijn. Wees argwanend, blijf kritisch: dat past bij je, dat weet ik. Bij mij kun je zijn wie je wilt zijn omdat ik weet dat jij altijd jij bent.”

Fuzzie, een pratend bolletje (een soort Wuppie?), is vrij diepzinnig en zet zowel de personages als de lezer aan het denken, laat ze naar zichzelf kijken. Hij gebruikt veel spiegelverhalen en zit vol metaforen.

“Iedereen is weleens wrakhout (…) Elk van jullie dobbert op een zeker moment in een grote, klotsende oceaan. Je laat je optillen door golven en meevoeren door plaatselijke draaikolken, tot er iemand anders te water raakt: een drenkeling die haar armen om je heen slaat. (…) Van een willekeurig ronddobberend stuk wrakhout veranderde jij in een vlot, in wrakhout met functie.”

Fuzzie zelf zou ook een metafoor kunnen zijn. Een metafoor voor onvoorwaardelijke liefde? Een spiegel?

Belangrijke thema’s in het boek zijn eenzaamheid, liefde en liefhebben, missen en verlangen. Iedereen heeft iemand nodig.

Fuzzie leert je te waarderen wat je hebt en om je heen te kijken naar wat er is.

“Weet jij wat het verschil tussen missen en verlangen is? Die twee hebben met elkaar te maken, geloof ik, maar is het gemis een voorwaarde voor het verlangen of is het juist andersom? En als het allebei kan, als beide volgordes mogelijk zijn, zijn verlangen en missen dan wel twee verschillende dingen?”

Het boek is opgedeeld in seizoenen en delen, die ook weer passen bij de gebeurtenissen en het verloop van het verhaal.

Mooi!

Fuzzie is vanaf deze week verkrijgbaar.

Lees hier een fragment!