De Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu verklaarde (2 juli 2016) dat ‘de Joodse staat en het Joodse volk’ in diepe rouw zijn door de dood van Wiesel. ‘De woordkunstenaar Elie heeft met zijn bijzondere persoonlijkheid en zijn fascinerende boeken de overwinning belichaamd van de menselijke geest over de wreedheid en het kwaad,’ zei de premier. Het Joods Wereldcongres noemde Wiesel in een reactie ‘een baken van licht’. De Joodse wereld heeft volgens de organisatie enorm veel te danken aan Wiesel.

In zijn Célébration hassidique (vert. Vuur in de duisternis) is Elie Wiesel als schrijver vooral verteller. Uit het voorwoord: ‘De verteller tracht niet te onderwijzen, noch te overtuigen, maar dichter bij elkaar te brengen, nieuwe banden te scheppen. Hij tracht niet te onthullen, niet uit te leggen wat was, en zelfs niet wat is, maar hij tracht een paar gebeden, een paar gezichten aan de dood te ontrukken, door een beroep te doen op de verbeelding en op het heimwee die er voor zorgen dat de mens luistert als men hem zijn verhaal vertelt.’