‘Daar hurkte hij dan, de zelfbenoemde reiziger, de globetrotter zonder wereld, een wolkenridder in gevecht met hij wist niet wat, hij wist niet wie. Hoeveel zag hij om zich heen? De pluimen van de wilde hop, hoog opgeklommen tegen stammen en struiken, vogelkers en hulst, wit bestoven geweizwammetjes, de stuiptrekkingen van de schaduwminnende prachtframboos en de wilde hyacint, de moes van uitgebloeide bloemen en parken.‘

Voelen we ons dagelijks leven als een sleur waaraan niet te ontsnappen valt? Schoenmakers neemt je mee in zijn verhaal, het is dwingend en confronterend. Je ontkomt er bij het lezen niet aan jezelf deze vragen te stellen. Dit boek vergeet je niet vlug omdat het raakt aan ons menszijn, onze behoefte ons verbonden te voelen met gelijkgestemden. En dat alles ook nog eens prachtig (op)geschreven. – DWDD