De vraag waarom we een kat als zodanig herkennen, is een ingewikkelde filosofische kwestie. Ook de vraag waarom we zijn overeengekomen een kat de naam ‘kat’ toe te kennen, is op zichzelf al een heel interessant probleem. Op het snijvlak van deze twee vragen rijst echter een derde vraag, die de gehele loop van de moderne filosofie karakteriseert. De vraag, namelijk, of onze perceptie van dingen afhankelijk is van de structuur van ons cognitieve apparaat, van de structuur van ons linguïstische apparaat, of van beide.

Om tot een antwoord te komen op deze vragen kiest Umberto Eco niet voor een systematische behandeling, maar gaat hij zelf op onderzoek uit, gebruikmakend van het gezond verstand. Deze originele benadering leidt tot ‘verhalen’ of apologieën die, zoals zovele apologieën, dieren als hoofdpersoon hebben.

Het vogelbekdier lijkt ervoor geschapen om een heleboel kennistheorieën te ondergraven.