De spiegel van Gaarder
Door een spiegel, in raadselen van Jostein Gaarder won in 1996 de Buxtehuder Bulle. De stem van Tamar van David Grossman kreeg hem in 2001. De prijs van de stad Buxtehude ging in 2009 naar De hongerspelen van Suzanne Collins. Jostein Gaarder studeerde theologie, filosofie en literatuur. Hij is de auteur van de internationale bestseller De wereld van Sofie. Zijn boek over het leven als een gebarsten, onheldere spiegel werd minder bekend, maar staat toch maar mooi in een rijtje met De stem van Tamar en De hongerspelen. Wie het gelezen heeft kan met tranen engelen op ramen tekenen, tranen die engelen worden, en tranen van engelen? Als het woord vlees en bloed wil zijn, dan ook de geest? Kijkend niet in maar dóór de spiegel zien we een glimp van de andere kant. ‘Als we de spiegel helemaal zouden schoonvegen, zouden we veel meer zien. Maar dan zouden we onszelf niet langer kunnen zien…’ Nu nog herkennen we onszelf door de vege tekens en de vage omtrekken. Kunnen we ooit anders gekend zijn?
2 gedachten over “De spiegel van Gaarder”
oh, wat klinkt dat mooi zeg! Leeskringwaardig wellicht zelfs…?
Zou goed kunnen ja! Precies zo’n boek dat je wilt blijven lezen.