• Marra slaat steeds de juiste toon aan én hij slaat en zalft op het juiste moment. Door de literaire verdiensten van dit prachtige boek, is het soms moeilijk te geloven dat dit door een debutant is geschreven. Een jonge auteur met een eigen stem die over de nodige moed en ambitie beschikt om zo’n lijvig verhaal in goede banen te leiden, meer vragen we niet (..). Anthony Marra, onthoud die naam. Hij zal ons in de toekomst nog meer mooie leesmomenten bezorgen. Maar om te beginnen: koop dit boek, lees het, koester het. — Siegfried Schutijzer

 

 

[bron: vpro.nl] In Een stelsel van elementaire levenswoorwaarden (de titel komt uit een medische encyclopedie) vertelt Marra het verhaal van Havaa, Achmed en Sonja. Havaa is een wijsneuzig meisje van acht jaar wier vader van zijn bed wordt gelicht door Russische soldaten die daarna het huis in brand steken. Havaa heeft zich verstopt in het bos, waar ze door haar buurman, de zachtmoedige Achmed, wordt gevonden. Hij neemt haar mee naar de enige veilige plek die hij kan bedenken: het plaatselijke ziekenhuis. Daar werkt welgeteld nog één dokter, die samen met een oude, narrige verpleegster de boel draaiende houdt. Voor deze Sonja, die medicijnen studeerde in Moskou, is het afzagen van ledematen dagelijkse praktijk. Bij gebrek aan morfine gebruikt ze heroïne om de patiënten koest te houden. In ruil voor het opvangen van Havaa belooft Achmed, die ooit zelf medicijnen studeerde, haar te assisteren in het ziekenhuis. Langzaam groeit dit onwaarschijnlijke drietal naar elkaar toe en krijgen wij een kijkje in hun ontwrichte levens. >>

>> Een stelsel van elementaire levensvoorwaarden wordt in Amerika wel vergeleken met Alles is verlicht, de debuutroman van Jonathan Safran Foer. Inhoudelijk zijn beide boeken mijlenver van elkaar verwijderd, maar qua stijl, sfeer en ambitie doen ze inderdaad aan elkaar denken. Met dit verschil dat Marra het zichzelf oneindig veel moeilijker heeft gemaakt door voor dit ongebruikelijke decor te kiezen. Ondanks het loodzware onderwerp slaagt hij erin een toon te vinden die niet sentimenteel is, en ook niet deprimerend. Want uiteindelijk is deze bestseller vooral een verhaal over menselijke veerkracht.