Compassie
Rosita Steenbeek schreef een parelend essay over compassie, ‘Heb uw vijanden lief’, voor De Maand van de Spiritualiteit 2017.
♦ Mij werd van kinds af aan ingeprent, thuis, op school, in de kerk dat je goed moest zijn voor je medemens. Er wordt vaak meewarig gekeken wanneer ik vertel dat ik uit twee domineesfamilies voortkom. Dat zal drukkend geweest zijn, denkt men. Niets was minder waar. Bij ons thuis werd vrolijk met het leven, God en godsdienst omgegaan. De voorbeden waren vaak verrassend. Dan zat het gezin met gevouwen handen rond de tafel terwijl mijn vader bad: ‘Heer, strek Uw beschermende hand uit over dit dartele moedertje dat ooit bij mij tussen de lakens is geglipt en over het kleine geteisem dat te kwader ure uit haar tevoorschijn gekropen is.’
In 2015 verscheen de succesvolle autobiografische roman Rose, over Steenbeeks Duits-Joodse oma die getrouwd was met dominee Gerhard Hugenholtz (predikant te Nijkerkerveen van 1949 – 1955).
6 gedachten over “Compassie”
Ah, ben benieuwd, de Meiden hebben een exemplaar voor me apart gelegd. En ja hoor, gelijk ook Rose weer gepropagandeerd 😉
Hmmm, mooi woord, propaganderen!
Vind ik ook, hoewel niet correct, zoals je natuurlijk weet; het zou propageren moeten zijn.
Of ben ik nu te serieus? 😉
Anton de Wit in zijn Een kleine theologie van gewone dingen: ‘De zoektocht naar een ‘beter ik’ is geen vrijblijvend luxeproduct van de verwende consument die tijd en geld overheeft voor zoiets onbenulligs als een Maand van de Spiritualiteit.’
Oeps… 😉
Ai, hij bedoelt Oosterhuis’ Spiritualiteitsboekje uit 2008 Jij die mij ik maakt, over het thema Mijn betere ik…, beetje dom van Anton 😉
Enneh.. vind propageren saai, maar propaganderen heus hmmm!