Ode aan de literatuur
Af en toe kom je in boeken een bepaalde vorm van pure elegantie tegen, een niet geniale maar wel meesterlijke manier van schrijven, die de lezer een heel eigen, misschien zelfs leeg genoegen verschaft, net zoals wanneer je je vinger over een glad oppervlak laat glijden, of wanneer je languit naar een stromende rivier ligt te kijken. Het maakt niet eens zo heel veel uit wát je aan het lezen bent, het is een op een subtiele manier fysiek genoegen,…