► Droomdebuut
De nieuwe Houellebecq
In Houellebecqs boeken, of het nu gaat over Elementaire deeltjes (1998), Platform (2001) of Onderworpen (2015), staat de kritische maatschappij-analyse altijd centraal.
Ook in Serotonine ontbreekt die niet. Een mooie zijlijn is het verhaal rond Florent-Claudes enige vriend, studiegenoot Aymeric d’Harcourt-Olonde (door wie Tisserand uit De wereld als markt en strijd heen schemert), landbouwingenieur uit een adellijke familie die in tegenstelling tot zijn lanterfanterende voorvaderen wél wat uitvoert, keihard werkt zelfs: hij is boer geworden en heeft driehonderd melkkoeien, die hij liefdevol verzorgt. De afschaffing van de melkquota stort hem in de armoede en als de derde bevriende boer zich uit wanhoop over het Europese landbouwbeleid een kogel door de kop heeft gejaagd, besluit hij samen met een aantal andere Normandische boeren tot actie over te gaan, wat een onvergetelijke scène op de snelweg oplevert; ook in dit boek is Houellebecq de werkelijkheid [profetisch] – gele hesjes! – te vlug af.
Maar vooral is Serotonine een schitterende liefdesroman en, voor wie de moeite neemt door het kinderachtige seksisme heen te kijken, een ode aan de vrouw; en dat is iets wat je niet direct bij de vaak voor nihilistische vrouwenhater versleten Houellebecq zou verwachten.
bron: volkskrant.nl
► Marvelously optimistic about people who love books and bookstores
Promeneur par excellence
De joods-Hongaarse schrijver György Konrád (geb. 1933) heeft een bijzondere band met Nederland. Bijna al zijn werk is hier vertaald en zowel als schrijver en als mens wordt hij hier zeer gewaardeerd. Konrád komt graag in Nederland en vooral in Amsterdam, waar hij bij voorkeur door de stad slentert, in cafés en op terrassen zit en het leven om hem heen in ogenschouw neemt. Wat hem daarbij opvalt en aantrekt is de pure schoonheid van de stad en de sfeer van verdraagzaamheid die er heerst. De als natuurlijk ervaren vrijheid roept geen spanningen op en leidt ook niet tot een onbeheersbare anarchie. In de lente van 1999 was Konrád met zijn gezin in Amsterdam. Het verslag van zijn verblijf is als veel van zijn andere werk: ontroerend en diepzinnig. Konrád schrijft over zijn wandelingen door de stad – hij is een ‘promeneur’ par excellence en, over de mensen die hij ziet en ontmoet. Het slenteren door de stad is voor hem een vorm van meditatie.
bron: bol.com