►dominee Jan van Drie
Schrijven met licht
“Er is niets dat blijft, behalve de woorden waarmee Joris de wereld van zijn jeugd in beelden vat. Kijkend door het raampje van een trein ziet hij zijn dorp ‘dat in de blauwe avond zijn daken als lammeren tegen het kerkschip samendreef. De hoge hemel daarboven, die wankel op de torenspits balanceerde.’ Zo’n beschrijving is voor de eeuwigheid, zoals de meeste scènes die Mortier oproept. Vrijwel alle zinnen in Sluitertijd zijn van dezelfde schoonheid en beeldenrijkdom die we kennen uit…