Herzberg ten voeten uit
Dyslexie De boeken vliegen hier met grote kracht tegen het raam. Vallen. Liggen verdwaasd er onder, tot ik naar buiten ga, ze opraap. Geen wonder dat ze wat verward zijn, ik blader in ze, spreek ze troostend toe beloof dat het in orde komt, dat ik me in ze zal verdiepen, leg ze zolang op vriendelijke stapel, een voor een, bij soortgenoten. Ik zeg dat eerder werk eerst af moet maar dat ik dan, zodra — ach ja, ach…