Archief van
Tag: gedicht

Jarig

Jarig

img_0283

Friendship is born at that moment when one person says to another: ‘What! You too? I thought I was the only one.’ – C.S. Lewis

 

Gedicht in 15 versregels

 

Vandaag ben je jarig.

Vijftien. Op je nieuwe

fiets toer je richting de

stad. De school met je

vriendinnen je eigen

 

uitvliegbasis – wat

de toekomst in petto

heeft is zeker: elke

dag zon of regen, en

jou op de rug gekeken,

 

het geluk van vriendschap,

een blanco bladzijde bij

elk nieuw hoofdstuk,

taal voor je hart, de

kennis van dag tot dag.

 

Je paps

 

Woord

Woord

 

Woord

 

Als eenzame letters

zich samenvoegen tot woorden

 

Als eenzame woorden

zich samenvoegen tot zinnen

 

Als eenzame zinnen

zich samenvoegen tot beelden

 

Als samengevoegde letters, woorden, zinnen

als het geschrevene tot ons gaat spreken

dan zien wij het onvoorstelbare

Een wereld van hoop

 

En als het beeld vervaagt

vloeien we terug naar Het Begin

En in het begin was er

een oude bekende:

Het Woord

 

En alle dingen zijn door dat Woord gemaakt

het tastbare en het onaantastbare

 

En het Woord was

En het Woord is

En het Woord luidt:

 

Ik maak iets nieuws

Heb je het nog steeds niet gezien?

 

Leen Konings

Jes. 43 : 19

Zie, Ik maak iets nieuws,

nu zal het uitspruiten;

Zult gij er geen acht op slaan?

Ja, Ik zal een weg in de woestijn maken,

rivieren in de wildernis.

Potlooddichtsel met krabbelletters

Potlooddichtsel met krabbelletters

Ieder gedicht is een samenvatting. Goed samenvatten heeft meer met de toekomst dan met verleden te maken. Mijn poëzie wordt vaak opgevat als een je bezig houden met wat geweest is, met vroeger en het vasthouden daarvan, maar ik zou eerder willen zeggen dat het met vooruitgang, met toekomst te maken heeft. - Rutger Kopland




• Uitzicht •




De droom van Kopland

legt zich bij dit ven-

ster, drukt het licht

knopje uit aan, jouw




gezicht plant zich in

mijn hoofdverte; mijn

ziel toogt uit op eigen

adem, zuchten dat het




doet het ding, de blaas-

balg van binnen, het

hart dat slapen wil in

deze droom, dit verband




Blaise Tolky

 

Lof van het onkruid [gedicht]

Lof van het onkruid [gedicht]

LOF VAN HET ONKRUID

 

Godlof dat onkruid niet vergaat.

Het nestelt zich in spleet en steen,

breekt door beton en asfalt heen,

bevolkt de voegen van de straat.

 

Achter de stoomwals valt weer zaad:

de bereklauw grijpt om zich heen.

En waar een bom zijn trechter slaat

is straks de distel algemeen.

 

Als hebzucht alles heeft geslecht

straalt het klein hoefblad op de vaalt

en wordt door brandnetels vertaald:

 

`gij die millioenen hebt ontrecht:

zij kòmen – uw berekening faalt.’

Het onkruid wint het laatst gevecht.

 

Ida Gerhardt

Voor meer: