“Van de filosoof Hegel en van zijn Joodse leermeester Hermann Cohen had Franz Rosenzweig (1886 – 1929) geleerd om de werkelijkheid filosofisch te benaderen vanuit een vooropgezette, allesomvattende gedachteconstructie. Dat doet echter geen recht aan de contextualiteit van elk menselijk perspectief en bovendien kan een allesomvattend denken geen ruimte bieden aan de eigenheid van de mens. Dit laatste weegt voor Rosenzweig zwaar. In de zomer van 1913 en later aan het oorlogsfront was hij zichzelf namelijk tegengekomen als een volstrekt uniek ‘ik’.
Schopenhauer, Kierkegaard en Nietzsche hielpen hem om als filosoof bij zichzelf en zijn eigen leven te beginnen. Vervolgens leerde de dialogische benadering van Eugen Rosenstock-Huessy hem om als filosofisch en theologisch denker voortaan uit te gaan van de intermenselijke ervaring.” (Gerben van Manen, Wapenveld, jrg 67) 

Download het artikel Das neue Denken (1924) van Franz Rosenzweig hier: http://www.leendertwvandersluijs.nl/wp-content/uploads/2024/03/Franz-Rosenzweig-Das-neue-Denken.pdf