‘We moeten ons langzaam aan verschansen’
[Wim Boevink, klein verslag, Trouw 26|10] Het is zover. Het is tijd. Het licht is bezig te verdwijnen. De dagen vergrijzen. De laatste warmte is naar zuidelijker regionen geduwd. De wingerd tegen de schuur, roodgloeiend nog een week geleden, is kaal. Herfstvakantie. De treinen vullen zich met kinderen. In straten en op pleinen gaan mensen gehuld in donkere jassen. Met het licht verdwijnt ook de kleur. Om halzen liggen dassen, losjes nog. De temperatuur is matig, maar de kou is op…
