[review cuttingedge.be] Kehlmann weet het voor elkaar te krijgen dat de lezer het boek in een adem wil (en zal) uitlezen. Vanaf het begin grijpt het boek je vast, om enkel in heftige intensiteit toe te nemen. Wie is vader Arthur, die meer dan eens uit het leven van zijn zonen en vrouwen verdwijnt om af en toe onaangekondigd op de stoep te staan om daarna weer te verdwijnen? Waarom blijft Martin in zijn priesterschap, terwijl hij giftig wordt van…
Wie de historische romans van Thomas Rosenboom bekijkt, ziet een stroom van vernieuwingen fraai gekanaliseerd voorbij vloeien. De revolutionaire omwentelingen van de late verlichting in Gewassen vlees (1994), de stedelijke modernisering van de negentiende eeuw in Publieke werken (1999) en de radicale vernieuwingen van de vroeg twintigste-eeuwse industrie (meer bepaald de scheepsbouw) in De nieuwe man (2003). Rosenbooms personages staan altijd dubbelzinnig tegenover de moderne tijd die op hen afkomt: enerzijds willen ze ervan profiteren, anderzijds willen ze niet verliezen…
De joods-Hongaarse schrijver György Konrád (geb. 1933) heeft een bijzondere band met Nederland. Bijna al zijn werk is hier vertaald en zowel als schrijver en als mens wordt hij hier zeer gewaardeerd. Konrád komt graag in Nederland en vooral in Amsterdam, waar hij bij voorkeur door de stad slentert, in cafés en op terrassen zit en het leven om hem heen in ogenschouw neemt. Wat hem daarbij opvalt en aantrekt is de pure schoonheid van de stad en de sfeer…
[review Tom van Deel] De figuranten in het boek – ze willen graag een hoofdrol spelen en dromen van een heuse filmcarriere – zijn een soort Titaantjes van Nescio, maar dan in deze tijd, eind jaren tachtig, in joodse kringen in Amsterdam-Zuid. Ze leven als decadente bohemiens en dromen van een betere toekomst. De onweerstaanbare, hoogst originele, maar megalomane aanvoerder van het vriendenclubje is Michael Eckstein, tweeëntwintig jaar en woonachtig in een kolossaal huis aan de Bernard Zweerskade. Zijn ouders…
“De roman Afscheidswals [uit 1970] is mij in zekere zin het dierbaarst. Het is het enige boek dat maar vijf delen telt. Hij berust op een totaal ander formeel archetype dan mijn overige romans (die altijd zeven delen tellen). Hij is volstrekt homogeen, bevat geen uitweidingen, is uit één blok gecomponeerd, in één tempo verteld, heel theatraal, gestileerd, gebaseerd op de vorm van de vaudeville. Opgebouwd als het ‘Symposion’ van Plato. Een vaudeville in vijf bedrijven.” “In Afscheidswals wordt de…
[review] Stuk voor stuk zijn het spannende verhalen. Steeds is er iets dat op een onheilspellende manier een grote rol speelt in het verhaal: een geheim, een toevallige samenloop van omstandigheden, een onopgelost mysterie, een historische gebeurtenis die uitgeplozen wordt. En steeds toont Hella Haasse zich een talentvol vertelster. In het korte bestek van het verhaal schept ze een aansprekend decor, geeft ze de hoofdpersoon een overtuigend karakter en werkt ze dwingend naar een verrassende plot toe. De dreiging, het…