Een narratief lavement
[Uit recensie Guus Bauer] Meteen vanaf de start staat ‘De zomer hou je ook niet tegen’ ontegenzeggelijk vol met rake zinsneden. Er valt niet veel aan de zwaar gehandicapte Sonny af te lezen, ‘een paar oergeluiden kwamen eruit, ja, wat gekerm en gekreun, maar immer sobertjes. En ook dat kwijlen deed hij niet bijster theatraal. […] Lachen, de door de goden geboden troostprijs voor de meeste idioten, hoorde niet bij zijn lichaamstaal.’ Pierre en Sonny in zijn rolstoel annex ruimteschip…