Pinksteren
Angst voor taalverlies
Superb
[review] In ‘Pek en zwavel’, een bundeling van Komrijs beste stukken, komen alle facetten van zijn werk aan bod. Zijn felste scheldkanonnades, zijn briljantste analyses, zijn ultieme spotlust. Een overzicht voor wie het spervuur van boeken niet bijhield. (..) Komrij is in deze teksten op zijn best: geestig, bijtend, scherp, virtuoos, origineel en eigenzinnig. Zelfs als de actualiteit er een is van tien of twintig jaar geleden, overleven de teksten door de superbe stijl en de prikkelende humor. Door Komrijs…
Op herhaling
[persbericht] Zijn meeste werken schreef Søren Kierkegaard onder pseudoniemen, die elk een bepaalde visie weergeven, waarmee de lezer zelf zich mag confronteren. Kierkegaard slaat zijn lezer hoog aan. Hij roept een schrijver in het leven, Constantin Constantius, die een boekje schrijft over een alledaags begrip: herhaling. Heel gewoon, maar tegelijk van verstrekkende betekenis. Vervolgens gaat Kierkegaard ervan uit dat zijn lezer aan het boek zelf genoeg heeft om op een speelse wijze zicht te krijgen op herhaling in het leven….
Het houten paard
Kadare is de ’Marquez van de Balkan’ (George Steiner). [review Piet De Moor] Het monster is een krachttoer. Op een plastische manier onthult Kadare hoe machthebbers de massa met simpele symbolen manipuleren. Deze tijdloze les, die een grandioos inzicht biedt in de anatomie van de macht, is verpakt in een met stilistische bravoure neergezette liefdesgeschiedenis die als een thriller leest. (..) Vanaf de eerste bladzijde ziet de lezer allerhande parallellen en symmetrieën opduiken: in Tirana speelt zich een liefdesdrama af…
Novaire
[review Guus Bauer] Iets dat eigenlijk voor alle personages in Zeg maar dat we niet thuis zijn opgaat: Het lichaam en de ziel verouderen, maar vanbinnen zijn ze nog niet geboren. Die loutering treedt op in de loop van de roman. Meneer Jahangir beseft na zijn sterven dat hij alleen maar bezig was om niet dood te gaan, dat hij slechts als overlever in Nederland is geweest. Milan den Hartog doet in feite niet veel meer. Hij heeft nogal veel…
‘And so I face the final curtain’ (Sinatra)
Fuzzie
First Belcampo!
Literair feest
Marjolijn Februari stelt met De literaire kring de interessante vraag naar ‘het engagement van de lezer’ aan de orde. ”Iedereen spreekt maar over het engagement van de schrijver,” zegt ze, “waarom niet over dat van de lezer? Als de schrijver maar geëngageerd is, kan de lezer achteroverleunen. Ik vind dat ook de lezer betrokkenheid moet tonen. De literaire kring in mijn boek leest en discussieert over boeken, maar daarna houdt het op. Het is ook een appèl aan het adres…