“Ik kom uit een religieuze familie, maar op mijn vijftiende begon ik te twijfelen aan het bestaan van God en ik probeerde er op allerlei manieren achter te komen. In die tijd was ik verliefd op mijn buurmeisje. Ze woonde in het begin van onze steeg, op de hoek. Ik verlangde er zo naar om haar even te zien en schreef in mijn dagboek: ‘God, ik twijfel of je bestaat. Geef me een bewijs dat je bestaat. Ik ben verliefd op dat meisje. Ik ga me nu aankleden en om 13 uur loop ik naar haar huis. Als je bestaat, laat haar dan even naar buiten komen.’ Ik trok mijn kleren aan, deed wat parfum op, wat gel in m’n haar en vertrok. Het was drie minuten voor, twee minuten voor, één minuut voor. Ik bleef nog vijf minuten voor haar deur staan. Maar zij kwam niet naar buiten. Ik kwam terug thuis en schreef in mijn dagboek: ‘God, je bestaat niet.’ En hij bestaat op die manier nog altijd niet, maar op een andere manier wel. Ik belde zelf aan. Het meisje opende de deur.”

bron: demorgen.be