Welke twee  auteurs  spelen een rol  in Tolky’s novelle Mondriaanzwart? Het zijn de Portugese denker en schrijver Amadeu de Prado, hij schreef zijn ene boek  Um ourives das palavras [Een goudsmid van woorden] (Lissabon 1975), en Harry Mulisch met zijn roman De verteller – of een idioticon voor zegelbewaarders (Amsterdam 1970).

Mulisch zelf noemt De verteller hyperrealistisch. De geschiedenis is ondergeschikt aan de wijze van presenteren, waardoor het echter een moeilijk leesbaar boek is geworden. De kritiek reageerde in 1970 geïrriteerd; men sprak van een ‘on-boek’, ‘een lege verpakking’, ‘een boek van niks’, ‘geen boek’…

Tegenwoordig denk ik dat het zo in elkaar steekt: dat de erkenning van de verwarring de koninklijke weg is naar het begrijpen van de vertrouwde en toch raadselachtige ervaringen. Dat klinkt vreemd, ja eigenlijk absurd, dat weet ik. Maar sinds ik de zaak zo zie, heb ik het gevoel voor de eerste keer wakker en levend te zijn. — Amadeu de Prado