[trouw.nl] Wat ‘De Engelse patiënt’ tot zo’n fascinerende roman maakt (ook in deze vertaling) is Michael Ondaatjes onnavolgbare vermogen om verrassende beelden te ontlokken aan de wereld. Net als de flarden verhaal waaruit de roman bestaat, moeten de beelden in de eerste plaats om zichzelf genoten worden, al blijken ze bij nader inzien minder los van elkaar te staan dan eerst leek. Maar Ondaatjes roman is niet alleen een feest voor het (geestes)oog; horen, voelen, ruiken, proeven: de roman is doortrokken van zintuiglijke waarnemingen. Het valt niet moeilijk in het boek de dichter te herkennen die Ondaatje ook is.

‘De Engelse patiënt’ is niet eenvoudig en vergt aandachtig (her)lezen. Wie zich die moeite getroost zal ongetwijfeld begrijpen wat de jury ertoe gebracht heeft deze uitzonderlijke roman met de Golden Man Booker Prize te eren.