[bron: meppelercourant.nl] De documentaire Oerijssel is gemaakt door de Stichting Sous les Arbres van de bekende filmmaker Geertjan Lassche. Het is een zoektocht naar heidense gebruiken en tradities in Overijssel.

‘Onvoorstelbaar maar waar: dominee, theoloog, schrijver, dichter, muzikant, verteller en vooral ontzettend warm mens, dr. Henk Vreekamp is overleden’, zegt Lassche. ‘Zijn inbreng was van onschatbare waarde. Zonder zijn kennis zou de serie niet zijn gelukt. Het was een warme man die makkelijk contact maakte. Hij kon als geen ander een brug slaan naar de gewone mensen. Hij bleef jong van geest. Niets was hem te gek.  Het was een voorrecht hem te leren kennen. We zouden nog een derde film maken, maar daar is het niet van gekomen.’

Spraakmakend

Vreekamp reisde mee met de vertoning van de spraakmakende documentaires om tekst en uitleg te geven. Dat deed hij ook in Rouveen. Hij was een rasverteller en een expert op het gebied van heidense gebruiken. Zijn geloof verloor hij tijdens deze zoektocht naar voorchristelijke gebruiken nooit. De predikant was een groot kenner van de Joodse, christelijke en Germaanse tradities.

Onderzoeksjournalist Geertjan Lassche maakte samen met Radio 1-presentatrice Margje Fikse twee delen van de miniserie Oerijssel: Zunnewende en Winterwende. Muzikant Jan Kooiker uit Rouveen maakte de muziek. Wie denkt dat in christelijke gemeenschappen overblijfselen uit het heidendom weg zijn, die heeft het mis. De documentaire neemt de kijker mee naar de tijden van bijgeloof en rituelen. Dominee Vreekamp, expert op het gebied van oerverhalen, speelt een prominente rol, net als Dirk Kok uit Rouveen. Ze tonen aan dat het verleden geen verleden is, maar heden.

Lichtjes

Op veel oude plaatsen loopt bij een begrafenis het gezelschap eerst een rondje om het kerkhof. Nog altijd branden we lichtjes op de begraafplaatsen en hoor je de midwinterhoorn. Rondom de jaarwisseling maken we lawaai en wat te denken van de levensbomen boven de deuren. Op kerstavond waart Derk met de zeven honden rond. Binnenblijven.

In de film staan dominee Vreekamp en Margje Fikse bij een verlaten Hoeve. De predikant ervaart geestelijke activiteit. ‘Die wereld is er gewoon. Het is deel van dezelfde werkelijkheid. Het is niet het christendom of dit. De twee werelden kunnen naast elkaar bestaan. Het hoeft niet iets slechts te zijn. Het kan ook een klop van God zijn op de deur van ons hart. Zo van: Ik heb iets moois voor je. De liefde drijft de vrees uit. Waar liefde is, kan geen angst zijn.’