Michaël Zeeman was in gesprek met Philip Roth

Michaël Zeeman was in gesprek met Philip Roth

zeeman[bron: column Abdelkader Benali, Trouw 29|5] De domineeszoon vertelde de slagerszoon (..) hoe zijn ontmoeting met Philip Roth was geweest. Het was avond, het kwik was nog niet onder de 18 graden gezakt, ze zaten buiten. Hij was zichtbaar ontroerd. (..) Lezen is een traag proces, spoorzoeken in de nacht. Ik denk dat Roth die monomane omgang met literatuur – een totale toewijding die volgens Roth geen ruimte liet voor frivole bezigheden – in Michaël Zeeman zag. Ze spiegelden elkaar.

De uitnodiging van Philip Roth had iets in hem geraakt, iets wat diep zat. Die domineeszoon die een leven lang lezen beloond zag worden met het dringende verzoek dat hij na het interview moest blijven slapen. Een unieke uitnodiging van een Amerikaanse reus aan een Friese reus.

We zaten in [de Romeinse wijk] Trastevere. De fles tussen ons in was bijna leeg. “Ik kom van heel ver. Een domineeszoon. De Friese klei. Het was schraal. Klein. Verstikkend. En dan zegt Philip Roth ‘blijf een nachtje slapen’, omdat hij met je door wil praten. Dat doet iets met me. Dat doet heel veel met me.” Dwars door alle eruditie en stoerheid keek een kwetsbaar mens me aan. Een keer blazen en hij kon omvallen. Omvallen in literatuur.

Michaël Zeeman overleed, veel te vroeg. Zijn interview met Philip Roth kan men terugkijken op het internet. [Ook Roth overleed, vorige week.] We sterven allen, toch gaat niets verloren.

Boekentip:

roth5

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *