[fragment] ‘De acht bergen?’ De man pakte een stokje en tekende ermee een cirkel op de grond. Het was een volmaakte cirkel, je kon zien dat hij het vaker deed. Daarna tekende hij een diameter in de cirkel, toen een tweede haaks op de eerste, en toen nog twee deellijnen, zodat hij een cirkel met acht stralen kreeg. [..] Heb je ooit zo’n tekening gezien?’ vroeg hij. ‘Ja,’ antwoordde ik, ‘in mandala’s.’ ‘Precies,’ zei hij. ‘Wij zeggen dat er in het centrum van de wereld een hele hoge berg staat, de Sumeru. Rond de Sumeru bevinden zich acht bergen en acht zeeën. Dat is voor ons de wereld’. [..] ‘En we zeggen: wie zal meer hebben geleerd, hij die de tocht langs de acht bergen heeft gemaakt of hij die de top van de Samuru heeft bereikt?’

Er zijn in de bergen drie soorten mensen, zo krijgen we mee in deze mooie roman over vriendschap. Je hebt mensen die in de lagere bosrijke gedeeltes op hun plek zijn, je hebt er die het liefst op de alpenweides net boven de boomgrens verblijven en je hebt de hoogvliegers voor wie het niet rotsachtig en hoog genoeg kan.

[volkskrant.nl] Er mag een wat hyperige sfeer hangen rond De acht bergen, waarmee Paolo Cognetti dit jaar de Premio Strega won, de roman zelf verheft zich majestueus boven iedere twijfel. Cognetti vertelt een indringend verhaal over de liefde voor dierbare plekken, de pieken en dalen van vriendschappen, en vooral over de genadeloosheid van de natuur, die de mens uitdaagt. Cognetti’s taal is helder als murmelend smeltwater (..). Zelden zo vaak met een dichtgeschroefde keel geworsteld als tijdens het lezen van deze prachtroman.

De Premio Strega is de belangrijkste literaire prijs in Italië