De roman is de laatste uitkijkpost vanwaar we het menselijk leven als geheel kunnen overzien Ernesto Sábato

[persbericht] Aristoteles legt zijn rechterhand op een buste van Homerus. Hij draagt een gouden ketting met een medaillon waarop Alexander de Grote is afgebeeld. In de gebruikelijke interpretatie van Rembrandts beroemde schilderij symboliseert dit de verhoudingen tussen het beschouwelijke leven, het actieve leven en de kunst: de grote filosoof en de machtige heerser moeten erkennen dat de legendarische dichter minstens hun gelijke is. Of, anders gezegd: de filosofie respecteert de wijsheid van de literatuur. Kan literatuur een vorm van filosofie zijn? Natuurlijk zijn er belangrijke filosofen geweest die ook prachtig konden schrijven en wier werk als een literaire vorm van filosofie gezien kan worden, maar is het omgekeerde ook mogelijk: bestaat er filosofische literatuur? Kunnen gedichten, toneelstukken of romans helpen bij het beantwoorden van filosofische vragen over mens en cultuur? In Denkende romans wordt aan de hand van bekende literaire werken van onder andere Cervantes, Tolstoj, Kundera, Proust en Houellebecq verdedigd dat literatuur inderdaad kan bijdragen aan het filosofische denken over mens en cultuur. De literatuur leert ons het een en ander over mens en cultuur, op een heel andere wijze dan de theoretische filosofie of de wetenschappen dat doen.

Vandaag verschenen! Inkijkexemplaar: denkende-romans

 

Dit boek is een uitgebreide en verbeterde uitgave van De Wijsheid van de Roman.

Jeroen Vanheste is docent filosofie aan de Open Universiteit. Hij publiceerde in 2007 Humanisme en het Avondland.