Brassinga Today

Brassinga Today

brassinga2

[parool.nl] ‘Poëzie? De kruip is verwerkt in primaire dwarskracht,/ een schuilplaats constant heringericht door taal// waar Iks in klaagliederen bezingt zich, kliederend met smurrie uit het bespiegelend hart (..)’ dicht Brassinga. Daar draait haar poëzie om: dat voortdurende ‘herinrichten van die schuilplaats’ en het steeds opnieuw ontdekken van de taal om uitdrukking te geven aan wat haar van het hart moet.

Ze koestert archaïsche uitdrukkingen, rijgt woorden aan elkaar, creëert haar eigen taal (wintermiddagschemer, berstenmooi, ziltbedauwde, herfstdoorvoede, haatbegeren).

Ze neemt alles wat in haar universum past mee – en dat universum is groot. De bundel zit vol verwijzingen naar Leopold, Gorter, maar ook naar de Bijbel, Boëthius. Hij bevat vertalingen van Walt Whitman en Oswald Eggers, een correspondentie met Piet Gerbrandy. Maar belangrijker nog is dat de bundel vol met ijzersterke, eigenzinnige gedichten staat.

Ondanks de dood die door de gedichten waart, heeft Brassinga met haar scheppingsdrift weer een ongelooflijk vitale bundel geschreven. Om met de dichter te spreken: ‘Wat rest bij onze nederlaag zal het sublieme zijn.’

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *