Archief van
Maand: februari 2019

Oz op zijn best

Oz op zijn best

[bron: Rob Schouten, vn.nl] Amos Oz is ongetwijfeld de grootste schrijver van Israël (wie is eigenlijk de grootste bij ons? A.F.Th. van der Heijden? Arnon Grunberg? Cees Nooteboom?), Nobelprijswaardig zoals dat wat al te vaak heet en als je de Engelstalige Wikipedia mag geloven met zo’n vijftig prijzen en eredoctoraten op zak, maar wat wil dat allemaal eigenlijk zeggen? Pablo Neruda was de grootste van Chili, maar niettemin een behoorlijk slechte, bombastische schrijver, en Vladimir Nabokov en Jorge Luis Borges…

Lees Meer Lees Meer

Grunberg: predikant?

Grunberg: predikant?

[Arnon Grunberg, volkskrant.nl, 25|2] “Op een terras [in het Zwitserse dorpje Fex] las ik de prachtige roman Lila van Marilynne Robinson, over een oudere predikant en een jongere vrouw, over wie Robinson schrijft: ‘Het enige wat zij had was dat mes. En doodsangst, eenzaamheid en berouw. Dat was haar bruidsschat.’ De predikant zegt: ‘Ik dacht dat ik had geleerd nooit meer mijn zinnen op iets te zetten.’ Leven is je zinnen op iets zetten, zegt dit boek, maar er zijn…

Lees Meer Lees Meer

De astronautenblik van Marjolijn van Heemstra

De astronautenblik van Marjolijn van Heemstra

[bron: trouw.nl, 21|2, door Sandra Kooke] Wat is een stadsastronaut? “In mijn theatervoorstelling probeer ik een nieuw perspectief op de wereld te vinden. Ik maak daarvoor gebruik van wat astronauten in de ruimte meemaken als ze naar de aarde kijken. Dat noemen ze het overzichtseffect. De aanblik van de aarde in de verte maakt iets vreemds los in het brein van astronauten. Ze voelen plotseling een grote verbondenheid met de aarde, waardoor ze een fundamenteel andere kijk op het leven…

Lees Meer Lees Meer

Nieuwe Stefánsson!

Nieuwe Stefánsson!

“Het is een streek zonder geschiedenis. De enige gedichten die hier aan deze kust zijn gemaakt gaan over harde kabeljauwkoppen, de zware branding en het verlangen naar verse melk. Maar nu zijn het nieuwe tijden. Bussen vol toeristen komen en gaan. Wij verkopen de duisternis, de zee, de wind, nodigen de mensen uit stijve, stinkende vissersjekkers aan te trekken, in de striemende regen eentonige maaltijden te eten en het een exotische luxe te noemen.” (..) “Er wordt beweerd dat de…

Lees Meer Lees Meer