Muzecyclus – II
Het idee van mijn bundel komt uiteindelijk voort uit een ongelooflijke interesse in alles wat leeft. Ik erger me vaak kapot aan de rest van de wereld – wat in essentie natuurlijk ergernis aan mezelf is – maar uiteindelijk trekt alles intussen wél mijn aandacht. Bij de gedichten in ‘Ademhalen onder de maan’ ben ik bewust niet bezig geweest met vragen als: wat is de zin van het leven, of hoe moet je leven. Nee, waar het mij om ging…
[persbericht] Orthodoxie verscheen in 1908 en werd in 1910 al in het Nederlands vertaald. Die eerste vertaling is volledig geautoriseerd door Chesterton zelf, in tegenstelling tot alle latere vertalingen. Orthodoxie is een van de meest invloedrijke en meestverkochte boeken van de twintigste eeuw. Die status ontleent het aan de onvergelijkelijke sprankelende stijl. Chesterton schreef (..) een boek vol verrassingen, een ingenieus en erudiet betoog. Het enorme belang van dit boek blijkt uit het feit dat [tegenwoordig] alle -ismen nog even…
De gevleugelde woorden ‘wachten op de barbaren’ zijn afkomstig van de Griekse dichter Kaváfis. Hij schreef in 1898 zijn gedicht ‘Wachtende op de barbaren’, over een decadent geworden stad in het Romeinse Rijk waar senatoren en burgerij welhaast verlangend uitkijken naar de komst van de barbaren. ‘En wat moeten wij nu zonder barbaren. / Die mensen waren tenminste een uitweg.’ De komst van de barbaren zou een uitweg bieden uit de geestelijke leegte, de lethargie, de verveling waaraan deze stad…
[fragment uit Chestertons De man die teveel wist] “Er was iets eenvoudigs en primitiefs in de gedaante der dingen, dat vaag deed denken aan de morgenschemering in de eerste dagen van het bestaan der aarde; aan een tijd, ergens eer de geschiedenis begon, toen zelfs de tinten nog maar nauwelijks geschapen waren, toen er slechts kleurloos daglicht was tussen lucht en leem. Al deze dode tinten werden slechts onderbroken door één plekje goud: de kaarsvlam voor het raam van de…
St. Franciscus was een kleine, schrale en drukke man, mager als een lat en trillend als een boogpees, en in zijn bewegingen als een pijl uit de boog. Heel zijn leven was een reeks van plotselinge uitvallen en sprongen: de bedelaar nalopend, naakt het bos inrennend, in het vreemde schip springend, de tent van de Sultan binnenhollend, op het punt zich in het vuur te storten. Uiterlijk moet hij geleken hebben op het dunne bruine herfstblad, eeuwig uitdansend voor de…
“Het genoegen van thuis te zijn kan op twee manieren bereikt worden, en één manier is thuis te blijven. De andere manier is, rondom de hele wereld heen te wandelen, totdat men weer op dezelfde plaats uitkomt. Ik heb eens een vertelsel geschreven, waarin ik zulk een reis heb trachten te volgen. Met groot genoegen laat ik echter nu dit onderwerp rusten, om te gaan spreken over een ander vertelsel, dat ik nooit geschreven heb. Gelijk ieder boek, dat ik nooit…