Lof van het onkruid [gedicht]
LOF VAN HET ONKRUID Godlof dat onkruid niet vergaat. Het nestelt zich in spleet en steen, breekt door beton en asfalt heen, bevolkt de voegen van de straat. Achter de stoomwals valt weer zaad: de bereklauw grijpt om zich heen. En waar een bom zijn trechter slaat is straks de distel algemeen. Als hebzucht alles heeft geslecht straalt het klein hoefblad op de vaalt en wordt door brandnetels vertaald: `gij die millioenen hebt ontrecht: zij kòmen…